Ömer hayyam sözleri

Hem / Kultur, Media & Underhållning / Ömer hayyam sözleri

Ayrılığın özlemin her şeyin bir hazzı var. Bu yer, bu gök, bu yıldızlar, boştur boş! (devamı)

Canların canı dost, gel etme, dinle beni,
Küsme feleğe, değmez, yeme kendini,
Çekil, otur gürültüsüz bir köşeye,
Seyret bu hengamede olan biteni.

Vefasız dünya diye yakınıp durma,
Dünya elindeyken tadını çıkarsana,
Herkese vefalı olsaydı dünya,
Sıra mı gelirdi senin yaşamana?

Niceleri geldi, neler istediler; Sonunda dünyayı bırakıp gittiler; Sen hiç gitmeyecek gibisin, değil mi?

Ya sen ne görünüyorsan o musun?

Bir yürek ki yanmaz yürek denir mi ona, sevmek haram yüreğinde ateş olmayana bir günü sevgisiz geçirdinse yazık, en boş geçen günün o gündür inan bana.

Dünyada akla değer veren yok madem, aklı az olanın parası çok madem, getir şu şarabı, alsın aklımızı, belki böyle beğenir bizi el âlem!

Yüreğinin kanını iç de boyun eğme.

Felek ne cömert ne aşağılık insanlara!

Yüreğinin kanını iç de boyun eğme.

Bir çember çizilse merkezinde ben, kenarında sen… Sen döndükçe beni; ben döndükçe seni görsem… Öyle bir an gelse ki; yarıçap sıfır olsa.

Yaşamanı akla uydurman gerekir, ama bilmezsin akla uygun olan nedir; bereket eli çabuktur zaman ustanın, başına vura vura sana da öğretir.

Bahtımın kökü yeşerip dal budak da verse eğretidir bu ömür diye giydiğin elbise; mıhları gevşek bir gölgeliktir beden çadırı, pek dayanma sakin ne kadar sağlam da görünse.

Bizim şarap içmemiz ne keyfimizden ne dine, edebe aykırı gitmemizden, bir an geçmek istiyoruz kendimizden, içip içip sarhoş olmamız bu yüzden.

Ayağa kalk!

Yaşama sebebimsin, su kadar, ekmek kadar. Bu muammayı ne sen okuyabilirsin ne de ben. Biter bu dünyanın dedikodusu.

Bahtımın kökü yeşerip dal budak da verse eğretidir bu ömür diye giydiğin elbise; mihları gevşek bir gölgeliktir beden çadırı, pek dayanma sakin ne kadar sağlam da görünse.

Hayat yangın gibidir.

Seni anlamak da güzel, seni beklemek kadar…

Herkes, gönlünce bir yol arıyor kendine.
Seni anlamak da güzel, seni beklemek kadar.

Yarım somunun var mı? Kölelik.

Hep arar dururdum, dünyaya geleli, alın yazısını, cenneti, cehennemi, hocam kesti attı, sağlam bilgisiyle: alın yazısı, cennet, cehennem sende, dedi.

Tanrı gülüşünle öfkeni almış senin, Birinden cennet yapmış, birinden cehennem. Bir kez gerçekten sevdin mi dünyada cennetin cehennemin üstündesin.

Bir geldi mi ağır ölüm uykusu.

Benim bu deli gönlüm dedim, ne zaman akıllanacak? Kimselerin bilmediği bir dünya özlenmeye, korkulmaya değer mi?

Gerçek eren içinde kir tutmayandır; varlığını korkusuzca hiçe sayandır; bu topraklar üstünde en temiz kişi sağlığında toprak kesilmiş olandır.

Geçmiş olan dünden hiç yad etme, yarın da gelmemişken feryad etme, düşünme geleceği de geçmişi de, şimdi şen ol da yaşamı berbad etme.

Cennette huriler varmış, kara gözlü; içkinin de ordaymış en güzeli.

Şu yarım yamalak dünyada ne tam kâfiriz ne tam Müslüman.

Gül yanaklı sevgiliyi saramaz insan yüreğine diken batmadan, vurulmadan. Güvenilir bir sığınak, hiç!. Ateşi koze döner, kokusu olmaz. Bugün aklın var, bir şey bildiğin yok: yarın, akılsız, neyi bileceksin.

Seni aramaktan dünyanın başı dertte; zengine de göründüğün yok, fakire de; sen konuşursun da biz sağır mıyız yoksa hep kör müyüz, sen varsın da görünürde.

Cennette cehennem de senin içinde.

İki günde bir somun geçiyorsa eline soğuk suyu da olursa bir kırık testide niçin kendinden kötüsüne kul olur insan, ne diye girer kendi gibisinin hizmetine?

Ezeli sırları ne sen bilirsin ne de ben.

Biri bir şey mi söyledi; söz'e değil söyleyene bakınız..

Bir geldi mi ağır ölüm uykusu..